Beeld: Marieke Bakker
Hoe moeilijk begaanbaar, hoe woest zijn de wegen,
het pad kronkelt hoger, langs kloof en ravijn.
De man klautert verder, geen angst houdt hem tegen.
Zijn enige doel is een pelgrim te zijn.
Al razen lawines, toch zal hij niet vrezen
– hij hoeft niet als eerste dit bergpad te gaan.
Een Ander ging voor om zijn Leidsman te wezen,
door Hem kan hij alle gevaren doorstaan.
Dus gaat hij zijn weg in het volste vertrouwen:
nog even – dan is hij geen reiziger meer,
dan zal hij de stad met zijn Koning aanschouwen
en legt hij voor eeuwig zijn pelgrimsstaf neer.