Een engel roept Filippus toe:
Sta op, nu moet je gaan.
Ga naar de afgelegen weg,
reis bij de stad vandaan.
Moet hij dan voor een enkeling,
– één wagen maar – daarheen?
Als God hem roept, dan moet hij gaan,
niet later, maar meteen.
Soms lijkt iets van wat God ons vraagt
zo nutteloos en klein,
toch kan de oogst – die wij niet zien –
heel overvloedig zijn.
Filippus, deze kamerheer
is maar een klein begin.
Hij neemt het Evangelie mee
zijn land en woonplaats in.
Want diep verborgen in het zaad
ligt er een veld vol graan.
Nu is er maar een kleine kiem,
straks komt de oogst eraan.