Het pad door de zee

De leerlingen zijn in een scheepje gegaan.
Hun meester is nog aan de oever gebleven.
Het noodweer barst los en de zee komt tot leven,
hoe kunnen zij ooit deze stormwind doorstaan?
Hun moed is vergaan, hun vertrouwen verdreven,
zij zijn door de bruisende golven omgeven.
Het onweert, het buldert, het woedt en het stormt.
Juist dát is de weg waar hun Meester door komt.

Hoe vaak is mijn leven niet net als de zee!
Dan word ik omringd door de woelige baren
en krijg ik de golven niet zelf tot bedaren;
God heeft er Zijn wijze bedoelingen mee.
O Heere, wilt U mij in rampen bewaren
en laat mij Uw hulp, Uw bescherming ervaren.
Hoe hard het dan onweert, hoe heftig het stormt,
juist dát kan de weg zijn waarover U komt.