Spiegelbeeld

De zon verblindt mij door haar licht,
gehaast doe ik mijn ogen dicht;
en dan, als in een schilderij
trekt beeld na beeld aan mij voorbij.

Ik zie een vuur- en wolkkolom,
een koperslang, een bruidegom,
een braambos met een felle vlam,
een herder en een offerlam.

Ik zie een vader en een kind,
een schuilplaats tegen weer en wind,
een pottenbakker, een fontein,
een kaars, een zaaier, brood en wijn.

En als ik nog wat verder zoek
vind ik de schrijver van een boek
door wie ik al die beelden ken,
maar – door een spiegel zie ik Hem.

Eens vluchten schaduwbeelden heen
en zien wij Hem – en Hem alleen.