O koning Achab, ga naar huis.
Er klinkt een lied van waterstromen,
er zal weer dauw en regen komen,
ik hoor van ver al het geruis.
Elia knielt in eenzaamheid,
al smekend voert hij zo zijn strijd.
Hij wordt tot bidden aangespoord.
Geen wolkje is er te bespeuren.
Zal wat God zegt wel echt gebeuren?
Waar blijft de regen die hij hoort?
Maar dan: een wolkje, uiterst klein.
Dat moet gebedsverhoring zijn!
Een klein begin wordt groot en goed.
Nooit moeten wij iets kleins verachten.
Wij moeten bidden – en verwachten!
God is een God van overvloed!