Soms schud ik de hand die mij pakt van mij af.
Dan wil ik niet dichten, dan wil ik niet schrijven,
maar wil ik het liefst in mijn pennenbak blijven
en houd ik de inkt vast die God aan mij gaf.
Dan ben ik jaloers op een boek in de kast,
dat is al geschreven, dat is al gelezen,
dat hoeft niets te doen dan er enkel te wezen.
Zijn inkt is al droog en die inkt houdt hij vast.
Maar ik ben een pen en mijn inkt moet eruit!
Dus kan ik niet stil in mijn pennenbak blijven,
ik moet van Gods glorie en heerlijkheid schrijven
en niets mag er zijn wat mijn woordenstroom stuit!
Kom, laat mij niet liggen wanneer ik dat wil!
O Hand, grijp mij vast om mijn tekst te beginnen,
schrijf Zelf al mijn letters, mijn woorden, mijn zinnen
en maak mij gehoorzaam, gewillig en stil.