O HEERE, tot U blijf ik roepen en schreeuwen,
want U bent de God die mij helpt en mij redt!
Naar U blijf ik zoeken, bij dagen en nachten,
o, wees mij genadig en hoor mijn gebed!
Verzadigd ben ik van de moeiten en rampen.
Mijn leven verkeert aan de grens van het graf.
U hebt mij gelegd in de duistere diepten.
Steeds komen Uw golven met kracht op mij af.
U maakt mij een gruwel voor al mijn bekenden,
ik word door mijn vrienden gesmaad en gehaat.
Gevangen ben ik en ik vind maar geen uitweg.
Een stortvloed van tranen bedekt mijn gelaat.
O HEERE, tot U blijf ik roepen en schreeuwen,
want U bent de God die mij helpt en mij redt!
Naar U blijf ik zoeken, bij dagen en nachten,
o, wees mij genadig en hoor mijn gebed!
Zult U aan de doden een wonder verrichten?
Of wordt in de grafkuil Uw goedheid verteld?
Bezingt een gestorvene dáár Uw getrouwheid?
Zal dáár iemand zijn die Uw werken vermeld?
Is dáár, in het graf, in het peilloze duister,
nog iemand die denkt aan Uw wondere macht?
Wordt dáár, in het zwijgzame land van vergeten,
aan U alle glorie en eer toegebracht?
O HEERE, tot U blijf ik roepen en schreeuwen,
want U bent de God die mij helpt en mij redt!
Naar U blijf ik zoeken, bij dagen en nachten,
o, wees mij genadig en hoor mijn gebed!
O HEERE, waarom blijft U mij toch verstoten?
Waarom keert U Zich in Uw toorn van mij af?
Vanaf dat ik jong ben, ervaar ik Uw dreiging,
ik nader steeds dichter en dichter het graf.
Uw brandende gramschap omringt mij als water.
U blijft mij met angst en verschrikkingen slaan.
Het duister verzwelgt al mijn vrienden en naasten.
Alleen moet ik al deze moeiten doorstaan.
O HEERE, tot U blijf ik roepen en schreeuwen,
want U bent de God die mij helpt en mij redt!
Naar U blijf ik zoeken, bij dagen en nachten,
o, wees mij genadig en hoor mijn gebed!
‘Zo staat in de klaagpsalm 88 een enkel woord: O Heere, God mijns heils! Wie zulk een woord in zijn hart heeft, die heeft immers een brandende kaars te midden van de zwartste duisternis in zijn hand.’
Da Costa